NAMIK KEMAL’İN MEKTUPLARI VE ÇOCUK

Namık Kemal, fikirleri ve eserleriyle Türk Edebiyatının ve tefekkür tarihinin dönüm noktalarından biridir. Onun en önemli yönlerinden biri toplumu harekete geçirirken toplumun bünyesinde var olan güzellikleri ortaya çıkarmayı başarmasıdır. Ahmet Hamdi Tanpınar, bunu, Namık Kemal’in dışarıdan aldığı fikirleri yaşadığı toplumun gerçekleriyle birleştirip yeni ve o topluma has bir bünyeye dâhil edebilmesine bağlamıştır. Onun bu özelliği, cesareti ve sert mizacıyla da birleşerek eserlerine “gür bir ses” olarak yansır.

                Namık Kemal, uzun yıllar boyunca İstanbul’dan uzakta olsa da mektuplarıyla beyan ettiği fikirleri aracılığıyla Türk Edebiyatına yön vermeye devam etmiştir.  Onun mektuplarında sadece edebî ve sosyal konular yer almaz. Çünkü Namık Kemal için mektup, ailesiyle iletişim kurabilmenin yegâne yoludur.

                Özellikle kızına yazdığı mektuplarda onun çok farklı bir yönüyle karşılaşırız. Bu mektuplarda çocuk dilini kullanarak düşündüklerini rahat bir şekilde ifade eden Namık Kemal, kızına da aynını tavsiye eder. Kızıyla bir arkadaşıyla konuşur gibi yazışan bu cesur ve disiplinli aydının evladına söyledikleri, onun çocuğa bakışını göstermesi bakımından önemlidir.

                Savundukları doğrultusunda dönemin eğitim anlayışına yeni bir bakış açısı getiren Namık Kemal, çocukların yetişkinlerden ayrı eğitilmesi gerektiğini düşünür ve kendi çocuklarını bu şekilde yönlendirir.

                Bu bağlamda bildirimizin amacı, Namık Kemal’in özel mektuplarından yola çıkarak çocuğa bakışını belirlemeye çalışmaktır.

                               Anahtar Sözcükler: Namık Kemal, mektup, çocuk, eğitim.